Τα άμεσα απόνερα των Γερμανικών εξελίξεων
Αφού έσβησαν οι προβολείς της (διεθνούς) επικαιρότητας από το Συνέδριο του CDU της περασμένης Παρασκευής στο Αμβούργο για την εκλογή της (τελικά) αντικαταστάτριας της Άνγκελας Μέρκελ στην ηγεσία των – υπό ταχύτατη υποχώρηση… – Χριστιανοδημοκρατών, και καταγράφηκε η επικράτηση της Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπάουερ με 51,75%, έναντι του αντιπάλου της (στον δεύτερο γύρο) Φρήντριχ Μερτς, άρχισε η ουσιαστικότερη αποτίμηση του τι σημαίνει/πού οδηγεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα.
Η «ρηχή» πλειοψηφία που πέτυχε η Α.Κ.Κ. – όπως είναι ήδη γνωστή στην Γερμανία, και ασφαλώς έτσι θα συνεχίσει να αναφέρεται στα διεθνή μήντια, που δεν θα βολευτούν εύκολα με το… εντελώς Γερμανικό ονοματεπώνυμό της! – πόσο θα αποδυναμώσει την ηγεσία της; Βέβαια και ο Μερτς, και ο βασικός υποστηρικτής του – ο σεβαστικά ναφθαλινοποιημένος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, νυν Πρόεδρος του Μπούντσεταγκ, ο οποίος έμεινε χαρακτηριστικά/παγερά ακίνητος στο τελικό χειροκρότημα του Συνεδρίου… – ορκίσθηκαν πίστη στην τελική απόφαση των συνέδρων. Και διέψευσαν κάθε υπόνοια διχόνοιας, πόσο μάλλον διάσπασης (αδιανόητα πράγματα για Γερμανία!…) των Χριστιανοδημοκρατών. Όμως, το γεγονός ότι η Α.Κ.Κ. θεωρείται ευθέως συνεχίστρια της Άνγκελας Μέρκελ στο κόμμα, συνεπώς εγγυάται την αντιστήριξη στην Καγκελαρία, καθιστά την «ρηχή» πλειοψηφία που πέτυχε η πρώτη διαταρακτικό στοιχείο της κυβερνητικής σταθερότητας της δεύτερης.
Εδώ, βέβαια, μπαίνει στην μέση ο πολύ πιο διαταρακτικός παράγοντας που είναι η συνεχιζόμενη απαξίωση του SPD/των Σοσιαλδημοκρατών – δηλαδή των εταίρων της CDU στον λεγόμενο «μικρό Μεγάλο Συνασπισμό»/Kleine GroKo. Στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις η CDU (μαζί με την αδελφή CSU), κατέγραφαν μόλις 28%, δεύτερο κόμμα οι Πράσινοι με 21% , στην τριτοτέταρτη θέση βρίσκονταν μαζί οι ακραίοι της AfD (την οποία πήγε να πλαγιοκοπήσει, με δεξιά στροφή, η υποψηφιότητα Μερτς) και το SPD με 14% εκαστος, ενώ η Αριστερά έγραφε 9% και οι Φιλελεύθεροι/FDP 8%.
Καθώς σε απόσταση κάποιων μηνών έρχονται τοπικές εκλογές σε κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, όπου ακριβώς στρατολογεί ισχυρή στήριξη η AfD αλλά και υπάρχει φορές-φορές ισχυρό κατάλοιπο/στήριξη Αριστεράς, εκεί και η ηγετικότητα της ΑΚΚ θα κριθεί, αλλά και οι Σοσιαλδημοκράτες μπορεί να κάνουν την (από πολλούς προωθούμενη…) κίνηση εξόδου από την Κυβέρνηση Μέρκελ. Αρα εκλογές, άρα άλμα στο (σχετικά) άγνωστο.
Εδώ ας πάμε ένα βήμα πίσω: Στην πρώτη ψηφοφορία για εκλογή αρχηγού προηγήθηκε η ΑΚΚ, με 45,05%, με τον Φρήντριχ Μερτς στο 39,2% – ενώ ο Γιενς Σπαν περιορίστηκε σε 15,7%. Τι υποδηλώνουν αυτά; Ήδη η ΑΚΚ, καίτοι στηριζόμενη από την κεντρώα (της λογικής Die Mitte) Μέρκελ, θα μετακινηθεί σαφώς πιο δεξιά/συντηρητικά. Σαφώς δεξιότερα θα κατευθυνόταν το CDU αν προτιμούσε τον νυν υπουργό Υγείας 38χρονο Γιενς Σπαν, τον νεότερο των υποψηφίων – είχε εκλεγεί βουλευτής στα 22 του. Ο οποίος όμως είχε την αδυναμία – για Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, σε συντηρητική μάλιστα κοινωνικά στροφή… – την ομολογημένη ομοφυλοφιλία του. Αλλ’ ακόμη δεξιότερα θα το πήγαινε ο προτιμώμενος από τον Βόλφγκανγκ Σώϋμπλε, 63χρονος Φρήντριχ Μερτς. Εκείνος είχε έχει το μειονέκτημα, για την προτεσταντική Γερμανία, ότι είναι υπεραμειβόμενος δικηγόρος επιχειρηματικών κύκλων, επικεφαλής της BlackRock Γερμανίας η οποία είχε κάποια τραβήγματα με την Εφορία κοκ.
Κοιτάζοντας από Ευρωπαϊκό πρίσμα τα πράγματα, η νέα ηγεσία CDU δεν θα έχει την ίδια πειστικότητα με την εποχή Μέρκελ στην ανασύνθεση πλειοψηφιών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: ήδη η επιλογή Μάνφρεντ Βέμπερ έδωσε το στίγμα δεξιάς στροφής, χωρίς – κατά τις δημοσκοπήσεις – να ανακόψει την άνοδο των Ευρωσκεπτικιστών ανά την Ευρώπη. Κοιτάζοντας από Ελληνικό πάλι πρίσμα, η αλήθεια είναι πως ο Φρήντριχ Μέρτς ήταν θερμός υποστηρικτής της λογικής Σώϋμπλε για «διευκόλυνση» του Grexit (με την μορφή 5ετούς παραμονής της Ελλάδας εκτός ευρώ, ώστε να ανασυνταχθεί), ενώ ο Γιενς Σπαν δεν απείχε και πολύ. Η ΑΚΚ – και σ’ αυτό – ακολουθούσε την γραμμή Μέρκελ.
Όμως το θέμα, σήμερα, είναι άλλο: η σε χαμηλή πτήση Γερμανική Χριστιανοδημοκρατία, πόσο θα αντιστηρίξει πλέον τυχόν νέους κραδασμούς που εμφανιστούν στην Αθήνα; Πρώτος σταθμός – σε λίγες εβδομάδες – η επιψήφιση της επιστροφής των 600 εκατ ευρώ (από κέρδη SNPs/ANFAs) στην Ελλάδα, άμα η δεύτερη Έκθεση της μετα-Μνημονιακής εποπτείας συνεχίσει να διατυπώνει επιφυλάξεις…
