50 χρόνια το “Πολυτεχνείο ζει”

Με την καθιερωμένη πορεία στην Αμερικανική Πρεσβεία ολοκληρώθηκαν οι τριήμερες εκδηλώσεις για την 50η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Μια επέτειος που έρχεται κάθε χρόνο να υπενθυμίσει τους αγώνες και θυσίες που απαιτήθηκαν για να εμπεδωθεί η Δημοκρατία και να στεριώσει η Μεταπολίτευση. Τόσο στη διάρκεια της δικτατορίας όσο και νωρίτερα, τη δεκαετία του ’60. Αγώνες που εξιστορεί αριστοτεχνικά στην ταινία «Ζ» ο Κώστας Γαβράς και που αφηγήθηκε σε πρώτο πρόσωπο ο μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Χρήστος Σαρτζετάκης, στο βιβλίο του «Επιτελών το καθήκον μου».

Μια επέτειος που στην πρώτη της εκδοχή, το 1974, εορτάστηκε με… μεταφορά (λόγω των πρώτων ελεύθερων εκλογών) μία εβδομάδα αργότερα, από 1 εκατομμύριο διαδηλωτές. Η συμμετοχή σταδιακά έφθινε (το 2001 ήταν περίπου 5.000 διαδηλωτές) αλλά την τελευταία δεκαετία καταγράφει μικρή ανάκαμψη (σταθερά περισσότεροι από 20.000 διαδηλωτές).

Μια επέτειος που συχνά σημαδεύτηκε με αίμα: το 1980 με νεκρούς από χτυπήματα των ΜΑΤ, τη Σταματίνα Κανελλοπούλου και τον Ιάκωβο Κουμή, και το 1985 όταν ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του αστυνομικού Αθανασίου Μελίστα.

Μια επέτειος που τη συνόδευσαν από την πρώτη στιγμή πολιτικά τραγούδια, με πρώτα εκείνα του Μίκη Θεοδωράκη. Του συνθέτη με την έντονη αντιδικτατορική δράση, όπως μαρτυρούν και τα τεκμήρια που παρουσιάζει το βιβλίο «Μίκης Θεοδωράκης: Οι αφίσες μου».