Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξη στην ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ TV, στις 23/11/2003
Μιλώντας πριν 20 χρόνια – τότε ως βουλευτής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης – ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην σειρά εκπομπών της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ TV στην Νέλλη Καψή, αναφερόταν σε μια σειρά θεμάτων που και σήμερα διατηρούν την απόλυτη επικαιρότητα. Με μια διαφορά όμως: σε ορισμένα – τα δυο πρώτα – η θέση του βρίσκεται αρκετά διαφορετική με την σημερινή κυβερνητική πρακτική ενώ σε άλλα, είναι πολύ πιο ευθυγραμμισμένη με το σήμερα. (Η διαφορά από Αντιπολίτευση σε Κυβέρνηση;)
Έτσι, όταν του επισημαίνεται ότι η σχετικά γρήγορη ανάπτυξη [3,8% το 2002, 4,7% το 2003] δημιουργούσε προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξηγούσε ότι το ΑΕΠ αυξανόταν μεν με ταχείς ρυθμούς, πλην αυτό οφείλεται «σε κοινοτικά χρήματα, με ημερομηνία λήξης», «καθώς και σε κατανάλωση με δανειακά» (πέραν της τότε συγκυρίας των Ολυμπιακών έργων). Αυτό οδηγούσε αυτομάτως σε αύξηση των ελλειμμάτων – με κατακλείδα: «ανάπτυξη με δανεικά, δεν είναι υγιής»…
Επισημάνθηκε επίσης στον Κυριάκο Μητσοτάκη του 2003 το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που είχε παρατηρηθεί στην ελληνική οικονομία. Η τοποθέτησή του ήταν ότι η ονομαστική σύγκλιση (η ένταξη στην ΟΝΕ δεν βελτίωσε την ανταγωνιστικότητα όπως ελπιζόταν, αντιθέτως «μας εξέθεσε σε πρωτόγνωρες πιέσεις». Από οικονομία φθηνού εργατικού δυναμικού είδαμε γειτονικές χώρες – Βουλγαρία – να μας προσπερνούν ευθέως. «Δεν είμαστε [πλέον] φθηνοί, δεν είμαστε όμως και καλοί». Όθεν το έντονο αίτημα ποιοτικής αναβάθμισης της παραγωγής [η τότε διατύπωση για την σημερινή «αλλαγή παραγωγικού μοντέλου»].
Τα θέματα στα οποία οι τότε τοποθετήσεις Κυριάκου Μητσοτάκη είναι άμεσα αναγνωρίσιμες/ταυτισμένες με τις σημερινές κυβερνητικές, είναι πρώτον η αναφορά στο ότι «η Ελλάδα δεν είναι ελκυστικός προορισμός», ιδίως για άμεσες ξένες επενδύσεις. Οι λόγοι: μικρή αγορά, γραφειοκρατικό πλέγμα και διαφθορά, συνολικά «κάνουμε την ζωή του ξένου επενδυτικά δύσκολη». Συν, μια ομφαλοσκοπική νοοτροπία ότι είμαστε «το κέντρο του κόσμου». Τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων και νομοθετικών πρωτοβουλιών, η πρώτη τετραετία Κυριάκου Μητσοτάκη προσπάθησε – και υπήρξε κάποιο αποτέλεσμα προσέλκυσης ΑΞΕ (αν και όχι τόσο σε greenfield investments).
Το δεύτερο θέμα, στο οποίο η απάντηση Κυρ. Μητσοτάκη ήταν μάλλον πλησιέστερη στην σημερινή προτεραιοποίηση πολιτικής είχε να κάνει με τα δημόσια οικονομικά. Τα οποία «πρέπει να συμμαζευθούν». Με την λογική ότι μια πιο παραγωγική χρήση πόρων «θα επιτρέψει στροφή και σε κοινωνική πολιτική».
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΔΩ
