Προδημοσίευση •
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗΣ
Καινοτομία & Βιομηχανικός μετασχηματισμός στην Ελλάδα 1950-1973
Σε ένα συναρπαστικό βιβλίο που περιηγείται και ξεναγεί τον αναγνώστη στην ελληνική βιομηχανία των χρόνων της ακμής, ο Λευτέρης Αναστασάκης ανατινάζει μια σειρά από μύθους. Όπως ότι η βιομηχανία δεν παρήγαγε ικανοποιητική εγχώρια πρ4οστιθέμενη αξία, ότι οι επιχειρήσεις/επιχειρηματίες ουδέποτε επένδυσαν δικά τους κεφάλαια ή ότι το ανθρώπινο δυναμικό δεν εξελίχθηκε, ούτε αξιοποιήθηκε αρκετά – ιδίως υπό την έννοια της ανάπτυξης τεχνολογικών λύσεων.
Όταν φεύγουν από τη μέση οι μύθοι τη θέση τους έρχεται να καταλάβει η πληροφόρηση – και η ανάλυση. Ακολουθεί απόσπασμα από το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου, που κυκλοφορεί τον επόμενο μήνα από τις εκδόσεις economia Publishing.
διαβάστε, επίσης, απόσπασμα από το τρίτο κεφάλαιο
Κεφάλαιο 2 ◗ Η συνολική οικονομική και κοινωνική συνεισφορά της βιομηχανίας
Το κεφάλαιο αυτό, που αποτελεί την αναγκαία γέφυρα μεταξύ του γενικότερου ιστορικού μεταπολεμικού πλαισίου και της σε βάθος εξέτασης των επτά εταιρειών, θα μπορούσε να ονομαστεί «Οι 12 πλάνες σχετικά με την ελληνική μεταπολεμική βιομηχανία». Χρησιμοποιώντας δημοσιευμένα σε αξιόπιστες πηγές ποσοτικά δεδομένα, επιδιώκω να αποδείξω ότι οι ευρέως διαδεδομένες απόψεις για την εγχώρια βιομηχανία απέχουν από την αντικειμενική πραγματικότητα των αριθμών. Επίσης, παραθέτω τις γνώμες καταξιωμένων ακαδημαϊκών που ασχολήθηκαν με τη μεταπολεμική βιομηχανία και οι οποίοι απορρίπτουν ορισμένες από τις 12 πλάνες, οι οποίες είναι:
1. Οι Έλληνες βιομήχανοι δεν επένδυσαν επαρκή κεφάλαια στις εταιρείες τους
2. Η μεταπολεμική βιομηχανία δεν πέτυχε συσσώρευση κεφαλαίου, άρα δεν κατέστη δραστηριότητα εντάσεως κεφαλαίου. Παρέμεινε εντάσεως εργασίας, όπως η προπολεμική
3. Η όποια ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας στηρίχθηκε σε ξένα (δανειακά) και όχι σε ίδια κεφάλαια
4. Δεν δημιουργήθηκαν αρκετά μεγάλα εργοστάσια, σε σύγκριση με τον συνολικό αριθμό των βιομηχανικών μονάδων
5. Δεν επετεύχθη αύξηση απασχόλησης εργαζομένων στη βιομηχανία
6. Η παραγωγικότητα του ανθρώπινου δυναμικού στη βιομηχανία παρέμεινε χαμηλή
7. Η μεταπολεμική βιομηχανία παρέμεινε εστιασμένη, όπως και η προπολεμική, κυρίως στην παραγωγή καταναλωτικών βιομηχανικών προϊόντων, χωρίς να πετύχει να στραφεί στην παραγωγή ενδιάμεσων και κεφαλαιουχικών αγαθών (που κατά κανόνα θεωρούνται συνώνυμα της «βαριάς» βιομηχανίας)
8. Η μεταπολεμική βιομηχανία δεν πέτυχε επαρκές ύψος εξαγωγών ή, για όσο το πέτυχε, εστιάσθηκε σε προϊόντα της ελαφράς βιομηχανίας
9. Η ελληνική βιομηχανία δεν συνεισέφερε στη δημιουργία επαγγελματικής γνώσης στους εργαζομένους της
10. Η όποια γνώση απέκτησαν οι εργαζόμενοι δεν συνέβαλε στη βιομηχανική ανάπτυξη, ώστε να δημιουργήσει έναν ενάρετο αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο, όπως π.χ. στη Δ. Γερμανία και την Ιαπωνία
11. Η αμοιβή των εργαζομένων στη βιομηχανία δεν ήταν ικανοποιητική, τουλάχιστον συγκρινόμενη με τα κέρδη των κεφαλαιούχων
12. Η βιομηχανία δεν συμμετείχε στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της χώρας
*Ο Λευτέρης Αναστασάκης είναι Χημικός του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Διαθέτει μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA) του Πανεπιστημίου Πειραιώς, καθώς και Μάστερ στην Ιστορία των Επιστημών και της Τεχνολογίας από το ΕΚΠΑ και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα). Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Βιομηχανική Πολιτική και Βιομηχανική Ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας από το ΕΚΠΑ.
Από το 1990 έως το 2017 εργάστηκε σε θέσεις ευθύνης σε πολυεθνικές επιχειρήσεις, σε εργοστάσια παραγωγής και στο επιτελικό κέντρο εταιρειών, στους τομείς του HR και της προσαρμογής των Ελληνικών επιχειρήσεων στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Επίσης, ως εκπρόσωπος του ΣΕΒ συμμετείχε επί πολλά έτη σε ΔΣ ευάριθμων δημοσίων οργανισμών. Από το 2018 είναι Αντιπρόεδρος της PRIORITY. Γνωρίζει Αγγλικά, Κινέζικα, Γερμανικά, Γαλλικά και Ισπανικά.
Είναι παντρεμένος και έχει δύο γιους που εργάζονται στην Ελλάδα και στη Βρετανία στον κλάδο της Πληροφορικής. Ερασιτέχνης Μαραθωνοδρόμος. Είναι εθελοντής καθηγητής στο Χαμόγελο του Παιδιού και μέλος του ΔΣ από το 2014 έως το 2020. Στο Χαμόγελο κατευθύνονται όλα τα έσοδα από τα συγγραφικά του δικαιώματα.
