«Γράμματα Πολέμου»: ξαναζωντανεύοντας μνήμες και κλίμα του ΄40
Μπορεί η συμμετοχή της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – έτσι όπως σφραγίσθηκε στην συλλογική μνήμη με τις ημέρες του 1940-41 στον ΕλληνοΙταλικό πόλεμο, το μέτωπο της Αλβανίας και μέχρι την Γερμανική εισβολή που έφερε την Κατοχή – να αποτελεί πλέον αχνή μνήμη. Ωστόσο, το κλίμα που χαρακτήρισε εκείνη την εποχή έχει ενσωματωθεί στην βιωματική συνέχεια της Ελλάδας/των Ελλήνων.
Με επιμέλεια Γεωργίας Μ. Πανσεληνά, η Εταιρεία Πολιτικών και Οικονομικών Μελετών Βοβολίνη AMKE κωδικοποίησε και παρουσίασε χαρακτηριστικά τμήματα της αλληλογραφίας των αδελφών Κωνσταντίνου (δημοσιογράφος, πολιτικός και ιστορικός) και Σπύρου Αντ. Βοβολίνη (ιδρυτής, ιδιοκτήτης και εκδότης του μηνιαίου οικονομικού περιοδικού Βιομηχανική Επιθεώρησις από το 1934 έως και το 1990) από το Αλβανικό μέτωπο, από στρατιωτικά νοσοκομεία και τόπους της εποχής, με την μητέρα τους και με φίλους ή συστρατιώτες.
Πρόκειται για σπαράγματα από μια αναδρομή σε ημέρες που έμειναν στην συλλογική μνήμη ως έκφραση υψηλών εννοιών και οραμάτων, αλλά και είχαν μέσα τους την ανθρώπινη καθημερινότητα της εποχής.
Η επαφή των στρατιωτών που γνωρίστηκαν στο μέτωπο δεν χάνεται
Στρατιώτες που γνωρίστηκαν στο μέτωπο προσπαθούν να διατηρήσουν την επαφή – και να δώσουν /να πάρουν θάρρος για την συνέχεια.
Εδώ, ο αγνώστων στοιχείων στρατιώτης Δεσύπρης στέλνει στον Κ. Βοβολίνη ευχές σε επιστολικό δελτάριο από την Κορυτσά, ευχόμενος… και στην Ρώμη!
[Διαβάστε εδώ]
… ενώ, o οικογενειακός γνωστός, υπαξιωματικός Ι. Φιλιππίδης, αφού κατόρθωσε να βρει την διεύθυνση του Κ. Βοβολίνη (στο στρατιωτικό νοσοκομείο) προσπαθεί να αποκαταστήσει επικοινωνία, όσο σταθερή επιτρέπουν οι συνθήκες.
