“Nα ελαχιστοποιήσουμε τις αρνητικές παρενέργειες της παγκοσμιοποίησης”

Την απόφασή του να μην διεκδικήσει τρίτη θητεία στο ‘τιμόνι’ του ΣΕΒ ανακοίνωσε ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος σε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Προχωρώντας σε έναν μίνι απολογισμό των δύο θητειών του στην προεδρία, στάθηκε, μεταξύ άλλων, στην έμφαση που δόθηκε σε ψηφιακή επανάσταση, πράσινη μετάβαση και συμπερίληψη, στην εγγραφή νέων μελών (κυρίως νεοφυών επιχειρήσεων) και στις κοινωνικές δράσεις κατά την πανδημία και τις πλημμύρες στη Θεσσαλία.

«Θέλω να πιστεύω ότι παραδίδουμε τον ΣΕΒ έχοντας συμβάλει με ουσιαστικό τρόπο στην περαιτέρω βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του, συνεχίζοντας το έργο και τη δέσμευση των προηγούμενων Προέδρων για τη διαρκή ανανέωση και εξέλιξή του», υποστήριξε.

Στην προτεραιότητα αντιμετώπισης των δομικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας καθώς «η κρίση έρχεται» αλλά και στην ανάγκη για «ένα νέο θετικό όραμα» είχε αναφερθεί ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος το 2008, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Οικονομική Επιθεώρηση. Προειδοποιώντας εγκαίρως ότι «τα επόμενα χρόνια δεν θα έχουμε ούριους ανέμους από τη διεθνή οικονομία», είχε δώσει έμφαση στα προβλήματα ανταγωνιστικότητας, χωρίς να παραλείψει να αναφερθεί στα «θέματα μακράς πνοής που ταλανίζουν τη χώρα: πρώτο και σημαντικότερο η παιδεία, δεύτερο η δημόσια διοίκηση και τρίτο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης».

Τότε, βέβαια, δεν μιλούσε ακόμα ως πρόεδρος του ΣΕΒ αλλά ως διευθύνων σύμβουλος του ΤΙΤΑΝ. Στα σχέδια του σε σχέση με τον οικογενειακό όμιλο, στην ανάπτυξη στα Βαλκάνια αλλά και στην έμφαση σε δράσεις κοινωνικής ευθύνης, είχε αναφερθεί πέντε χρόνια νωρίτερα, σε συνέντευξη στην (τότε) Οικονομική και Βιομηχανική Επιθεώρηση. Μεταξύ άλλων, υποστήριζε: «Οι καλώς εννοούμενοι επιχειρηματίες ποτέ δεν είδαν μόνο τη θετική πλευρά της παγκοσμιοποίησης. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η παγκοσμιοποίηση είναι θετικό φαινόμενο, μια εξέλιξη που δημιουργεί σημαντικό πλούτο, ο οποίος – σε βάθος χρόνους – κατανέμεται σε όλο και περισσότερους ανθρώπους. Όπως και σε πολλές προηγούμενες ριζικές αλλαγές που συνέβησαν στην παγκόσμια ιστορία, δημιουργούνται προσωρινά έντονες ανισότητες. Υπάρχουν πολλοί κερδισμένοι. Υπάρχουν λιγότεροι μεν αλλά, αλλά και πολλοί χαμένοι. Συνεπώς, ενώ η παγκοσμιοποίηση είναι αναμφισβήτητα θετικό γεγονός, οι αρνητικές πτυχές της δεν μπορούν να αγνοηθούν. Πρέπει την παγκοσμιοποίηση να την υπερασπιστούν και οι επιχειρηματίες και οι υπεύθυνοι πολιτικοί ως ένα κατ’ αρχήν θετικό φαινόμενο και μετά να δούμε όλοι μαζί πώς μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε τις υπαρκτές αρνητικές παρενέργειές της».