Παρουσίαση του βιβλίου “Ποιοι είμαστε; Γεωπολιτική της ελληνικής ταυτότητας”, του Γιώργου-Στυλιανού Πρεβελάκη
Οι Εκδόσεις Κέρκυρα – economia Publishing πραγματοποίησαν στις 15/04/2016 την παρουσίαση βιβλίου του καθηγητή Γεωπολιτικής στη Σορβόννη I Γεωργίου – Στυλιανού Πρεβελάκη, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Την εκδήλωση άνοιξε η υπεύθυνη marketing και επικοινωνίας των Εκδόσεων Κέρκυρα – economia publishing οι Κατερίνα Κ. Πουρναροπούλου και εν συνεχεία απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό ο διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, Mikael Hautchamp.
H παρουσίαση του βιβλίου ξεκίνησε με το σχολιασμό του τέως πρέσβη, κατόχου έδρας Εφαρμοσμένης Γεωπολιτικής στο Κολλέγιο Παγκοσμίων Μελετών Michel Foucher ο οποίος δήλωσε: «Το “Ποιοι είμαστε;” συσχετίζεται αναγκαστικά με το “Πού είμαστε;”. Το βιβλίο του Γ. Πρεβελάκη δεν αρκείται σε επισημάνσεις κι ανάλυση για την ιδιοσυστασία των Ελλήνων: αναζητεί και απαντήσεις, δηλαδή προς τα πού μπορεί να κατευθυνθεί πλέον η Ελλάδα. Στην μεγάλη αναμέτρηση του καλοκαιριού του 2015 με την Ελλάδα στο επίκεντρο, τελικά δεν επικράτησαν οι οικονομικές αλλά οι γεωπολιτικές θεωρήσεις: γι΄ αυτό ξεπεράστηκε ο κίνδυνος του Grexit.»
Από την πλευρά του ο Θεόδωρος Φορτσάκης, τέως Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών σημείωσε ότι «Η σημερινή κρίση δεν είναι για την Ελλάδα τόσο οικονομική, όσο κρίση παιδείας/πολιτισμική. Αυτό, με την σειρά του, καθιστά σημαντικό το ερώτημα όχι μόνο “Ποιος είναι Έλληνας” αλλά και το “Ποιος δεν είναι“. Γι’ αυτό, στην Ελληνική δημόσια συζήτηση, η μη ενασχόληση με το “Ποιοι είμαστε” έχει αποτρέψει και την ουσιαστική συζήτηση για το “Πού πάμε”. Σημαντική συνεισφορά του βιβλίου του Γ. Πρεβελάκη είναι ο τονισμός της αξίας των δικτύων στην Ελληνική περίπτωση. Που επιτρέπουν σε τομείς όπως η ναυτιλία να διατηρούν “αρχαϊκά στοιχεία” (οικογενειακές επιχειρήσεις) και συνάμα να ενσωματώνουν τις πιο σύγχρονες πρακτικές (σχέση με το διεθνές τραπεζικό σύστημα, χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών.
Τέλος ο Αρίστος Δοξιάδης, οικονομολόγος και συγγραφέας, τόνισε ότι «Το βιβλίο του Γ. Πρεβελάκη συγκροτείται, ουσιαστικά από δυο παράλληλα έργα: ένα ιστορικό/επιστημονικό και ένα πολιτικό/με προγραμματικό λόγο. Στην προσέγγισή του, εξηγείται πώς η Ελληνική διασπορά πάντα λειτούργησε ως “ομοσπονδία τοπικισμών”. Αντίστοιχα εξηγείται πώς απέτυχε η απόπειρα των Βαυαρών να λειτουργήσουν ως “οικοδόμοι” της Ελλάδας μετά την απελευθέρωση. Κεντρική σημασία στην πολιτική λειτουργία στην Ελλάδα έχει η εξασφάλιση – και ο διαμοιρασμός στους πολίτες – μιας “προσόδου” από το εξωτερικό: αυτό λειτούργησε χαρακτηριστικά και μετά την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Τώρα, (…) η δικτυακή Ελλάδα έχει νέου τύπου πλεονέκτημα: έχει την έμφαση των Ελλήνων στην παιδεία, έχει την συνεκτικότητα της γλώσσας, έχει τον κοινοτισμό. Στην δε διεθνή σκηνή έχει να δώσει πρότυπα λειτουργίας όπως της ναυτιλίας, της επιστημονικής διασποράς, της θρησκείας με την υπερσυνοριακή ακτινοβολία, ή πάλι της διαμεσολαβητικής λειτουργίας στην περιοχή της ανασφάλειας που πάλιν είναι η Ανατολική Μεσόγειος.
