EUROBANK 1989-2008: Τα πρώτα 20 χρόνια – Ανάπτυξη με διεθνή χαρακτήρα

Χρήστος Βλ. Γκόρτσος, Έρευνα: Μ.-Χ. Χατζηϊωάννου, Β. Λαλιώτη, Κ. Στρατή

Εκδ. Ποταμός, Αθήνα 2022, σελίδες: 466

Κατά έναν ενδιαφέροντα τρόπο, στην καταληκτική παρατήρηση αυτού του βιβλίου –την επισήμανση δηλαδή για «αδήριτη ανάγκη επαρκούς χρηματοπιστωτικού εγγραματισμού του συναλλακτικού κοινού»– βρίσκεται ταυτόχρονα ο δικαιολογητικός λόγος του εγχειρήματος και η δυσκολία του. Διότι ναι μεν, όπως εξηγεί προλογικά ο επί χρόνια στο πηδάλιο της Eurobank Νίκος Νανόπουλος, η εκκίνηση ήταν η προσπάθεια «συγκέντρωσης, μελέτης και διατήρησης των τεκμηρίων των πολλών και διαφορετικών καταβολών και πτυχών της» (χαρακτηριστικό: η προσπάθεια δρομολογήθηκε όταν –στα μέσα περίπου της ιστορούμενης περιόδου, το 2013– συζητιόταν η συγχώνευση Eurobank/Εθνικής, η οποία τελικά δεν προχώρησε), πλην όμως το ξεδίπλωμα της αφήγησης λειτουργεί και σαν ιχνηλάτηση της ωρίμανσης και ακμής του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Στην πιο καίρια 20ετία του, της εποχή της πιστωτικής επέκτασης, της οργανωτικής ενηλικίωσης, του ανοίγματος/της συμμετοχής στην περιφερειακή διεθνοποίηση, των συγχωνεύσεων: σε όλα αυτά τα επίπεδα, εκείνο που σταδιακά εξελίχθηκε σε Eurobank του ομίλου Λάτση, από τη δημιουργία της Ευρωεπενδυτικής με πρωτοβουλία του βετεράνου Γεωργίου Γόντικα και καθοριστική στήριξη του Γιάννη Λάτση, με τη μετέπειτα δημιουργία του EFG Bank Group, με τις διαδοχικές εξαγορές και συγχωνεύσεις Interbank, Τράπεζας Αθηνών, Τράπεζας Κρήτης, της Telesis, κυριότατα της Τράπεζας Εργασίας (του ριζοσπαστικού για την εποχή του πολυμετοχικού σχήματος του Κωνσταντίνου Καψάσκη) και με το διεθνές/περιφερειακό άνοιγμά της, η Eurobank διεκδίκησε ρόλο αιχμής.

Ταυτόχρονα συστημική τράπεζα και καινοτομική παρουσία, η Eurobank της εποχής Σπύρου Λάτση παρακολουθεί αλλά και εκφράζει συνολικά την εξέλιξη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος στο ξεκίνημα της Ευρωζώνης, με την Ελλάδα σε θετική προοπτική.

Πολύ περισσότερο από ανάδειξη του τεκμηριακού υλικού ή εξιστόρηση, η δουλειά που έφερε εις πέρας ο Χρήστος Γκόρτσος –ταυτόχρονα παρατηρητής, μελετητής αλλά και συντελεστής του τραπεζικού συστήματος την ίδια εποχή, πάντως ως Γ.Γ. της ΕΕΤ– δίνει ένα μωσαϊκό αυτής της παράλληλης πορείας του στοιχήματος της Eurobank και της ωρίμανσης του χρηματοπιστωτικού κλάδου στην Ελλάδα. Μέχρι τη στιγμή που χτύπησε η κρίση: αυτή, αντικείμενο ενός άλλου βιβλίου…

Α.Δ.Π.