Εορτασμοί για τα 50χρονα Μεταπολίτευσης: Προσδεθείτε!
Αναμενόμενο ήταν: η Ελλάδα του 2024 να την ξαναθυμηθεί/επισκεφθεί/τιμήσει/ «γιορτάσει» την 50ετία της Μεταπολίτευσης.
Κατά ένα ενδιαφέροντα τρόπο, την συζήτηση άνοιξε προ εβδομάδων ένα συνέδριο με πρωτοβουλία Νίκου Χριστοδουλάκη, υπό την αιγίδα της Βουλής και με μοχλό το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, με αντικείμενο τα Οικονομικά της Δικτατορίας. Πολύτιμη η προσέγγιση, διότι εν τέλει όχι μόνον ο μύθος περί υγιούς πορείας της οικονομίας το 1967-74 έχει σημασία να απωθηθεί, καθώς επανέρχεται κάθε τόσο (λόγω της «ανάγκης» πολιτικού αλληλοφαγωμού, αναμείνατε δε τώρα την ακροδεξιά τροπή των πραγμάτων από την Ευρώπη/Ευρωεκλογές κλπ.) για να δηλητηριάσει την δημόσια συζήτηση, αλλά και επειδή εγκαινίασε υποδειγματικά από πλευράς ευρύτητας την συζήτηση/αναστοχασμό. [Ευτύχημα, που η Βουλή φαίνεται ότι αποφάσισε να στηρίξει την έκδοση των πρακτικών αυτής της συζήτησης].
——-
Ήδη, τώρα, με ένα τριήμερο συνέδριο όπου συστρατεύονται η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, το ΜΙΕΤ, και το Hellenic Observatory – με το Delphi Economic Forum στην οργανωτική ευθύνη, ανοίγει η κυρίως συζήτηση. «Όλοι παρόντες» με δυο ΠτΔ και τέσσερεις Πρωθυπουργούς – σε όχι ανώδυνες, ας μας επιτραπεί, συζητήσεις – και ένα πλούσιο μείγμα πολιτικών, πανεπιστημιακών και δημοσιογράφων να καταπιάνεται με κομβικά ζητήματα. Ας μας συγχωρεθεί η επιλεκτικότητα, αλλά π.χ. συζήτηση για την οικονομία με Γ. Αλογοσκούφη/Ευκλ. Τσακαλώτο/Γ. Παπακωνσταντίνου στο ίδιο πλαίσιο με Νίκο Βέττα, Μιράντα Ξαφά αλλά και Παναγή Βουρλούμη, δεν είναι μικρή υπόθεση. Θέματα εξωτερικής πολιτικής με Β. Βενιζέλο/Ντ. Μπακογιάννη/Ν. Κοτζιά απέναντι σε Κ. Φίλη και Κ. Μπότσιου αλλά και Αθ. Έλλις, ομοίως. Τολμούμε να πούμε ότι το πιο καίριο για μας πάνελ είναι το σημερινό – στις 15.15 με Στέφανο Μάνο/Παρασκευά Αυγερινό και Αλέκο Παπαδόπουλο, «απέναντι σε» Γιάννη Βούλγαρη, Β. Γεωργιάδη, Ευ. Χατζηβασιλείου και με συντονιστή Αντ. Καρακούση.
Ενώ στο (πικρό, ας μας επιτραπεί) ερώτημα «Είναι η Ελλάδα μεταρρυθμίσιμη;» δίπλα στο «είναι ασφαλής η Δημοκρατία;», συστρατεύονται Γιάννης Στουρνάρας, Kevin Featherstone, Στ. Καλύβας, Γ. Παγουλάτος, Χρ. Κουλούρη – με συντονιστή τον Hug. Dixon.
Διατρέχει την διοργάνωση η δίδυμη παρουσία Αλέξη Παπαχελά – Κώστα Κωστή, ενώ υπάρχει η υπόσχεση και για ισχυρό «μπόλιασμα» απόψεων/προσεγγίσεων από το εξωτερικό. (Οι καημένοι «οι ξένοι», μας παρακολούθησαν με ανάμεικτα αισθήματα όλον αυτόν τον καιρό. Ασφαλώς με τις προκαταλήψεις τους. Ασφαλέστατα με τα συμφέροντά τους. Αλλά… προσφέρουν ενδιαφέρον κάτοπτρο, και αυτό). Η συνολική φιλοσοφία που διατρέχει την διοργάνωση, παραπέμπει σε μια αναμέτρηση με την πραγματικότητα. Και τούτο καθώς το σήμερα συνοδεύεται με αρκετά βαριές πραγματικότητες – μια είναι ήδη η ασυμμετρία δυνάμεων στην σύγκριση με την Τουρκία, μια άλλη ενδεχομένως αποδειχθεί η σταδιακά εγκαθιστάμενη αμφιβολία για την πορεία της Ευρώπης, η στενή σύνδεση με την οποία έπαιξε για τους Έλληνες καθοριστικό ρόλο στην Μεταπολίτευση – η εφεξής πορεία χρειάζεται συνειδητοποιήσεις.
Να ευχηθεί κανείς διάχυση της πληροφόρησης, πέραν και της ΚΑΘΗ…
Και μια γραφική, πλην χαρακτηριστική λεπτομέρεια: στην εισαγωγική συζήτηση/πινγκ-πονγκ Αλέξη Παπαχελά-Κώστα Κωστή, η εναρκτήρια ατάκα ήταν ότι – στο ξεκίνημα της Μεταπολίτευσης – ο πρώτος μεν ήταν στρατευμένος στον Ρήγα Φεραίο, ο δε δεύτερος στην ΚΝΕ.
——-
Με κάπως πιο μινόρε στόχευση, και ως «50 χρόνια Δημοκρατία», ακολουθεί – στις 9 Μαρτίου, αυτό – η Ημερίδα του ETERON με κεντρική συζήτηση για «Ιστορία: συνέπειες και ρήξεις», «Ανάδυση ενός νέου πολιτικού τοπίου», και εν συνεχεία «Πορεία της Ελληνικής Οικονομίας», Κοινωνία και άτομα: τρόπος ζωής αξίες, κουλτούρα», με καίρια παρέκβαση το ιδιαίτερο πάνελ «Οι αόρατες/-οι της Δημοκρατίας» που φιλοξενεί την ματιά LGBT αλλά και μεταναστών.
Παράλληλα, το ETERON οργανώνει έκθεση βιβλίου – με προσερχομένους εκδότες Αλεξάνδρεια, Θεμέλιο, Νήσο, Πόλις, Τόπο – και εν συνεχεία σεμιναριακές εκδηλώσεις, με βεντάλια οπτικής – από «Πτώση της Δικτατορίας και Γένεση της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας», ή «Η Δημοκρατία αντιμέτωπη με λογαριασμούς του παρελθόντος» ή ακόμη «Ευρώπη: Η «Μεγάλη Ιδέα» της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας.
——
Eίναι να ελπίζει κανείς ότι θα συναντήσουμε στην δημόσια συζήτηση κατά κάποιον τρόπο την τομή των δυο αυτών διοργανώσεων. Καθώς και όλων των άλλων που μπορεί να αναμένει κανείς με βεβαιότητα ότι θα ακολουθήσουν…
